یک بعد از ظهر پاییزی

درباره‌ ما

سینه‌فیل یک کلکسیونر است، یک شکارچی ست، یک کارآگاه کارکشته است. لحظات او، شکارهایش و رازهایش ژست‌ها هستند، خمودگی‌ها و غیرمنتظره‌ها. چیزهایی که قصدش نبوده یا که با زیرکی نبوغ‌آمیزی لابه‌لای فریم‌های فیلم کار گذاشته شده‌اند. سینه‌فیل یک موزه‌دار است اما موزه او... موزه‌ای به غایت شخصی ست. موزه‌ای از تصاویر، مومنت‌ها. ایستار جایی است برای حرف زدن درباره این گنجه‌ها و دفترچه‌های شخصی. سینما برای سینه‌فیل یک ایستار است. ایستار به معنی باور و طرز فکر است. باور ما سینما ست و طرز فکرمان تراشیده از اعوجاج بی‌نهایت تصویر صیقل نخورده و خام. جواهراتی بکر از نور، نوری رقصان در دل تاریکی.

یک بعد از ظهر پاییزی

درباره‌ی «یاسوجیرو اُزو»[1]